Op dinsdag 8 september sloot Ergotherapie Willen-Kunnen aan bij de informatiemiddag over Noaberpoort en WMO in Sint Isidorushoeve. Een zorgconsulent van de gemeente Haaksbergen vertelt deze middag hoe de gemeente invulling geeft aan de Wet Maatschappelijke Ondersteuning.
“De gemoedelijkheid is er vanaf” met deze woorden vat één van de senioren de lading van deze middag samen. Veel van deze mensen hebben meegemaakt dat wanneer zij hulp nodig hadden men aan kon kloppen bij de gemeente. Daar werd dan gekeken naar de beperking die werd ervaren. De mate van de beperking bracht met zich mee dat mensen recht hadden op een voorziening. Er werd een handtekening gezet en de voorziening werd verstrekt door de gemeente. Wellicht is dit geschetste beeld wat kort door de bocht maar het is een feit dat het verstrekken van een voorziening minder voeten in de aarde had dan op dit moment het geval is.
Het kantelen dat in de huidige maatschappij noodzakelijk is om, ondanks de vergrijzing waar iedereen mee te maken krijgt, de zorg betaalbaar te houden speelt hierbij een belangrijke rol. Een grote verandering is dat de focus niet meer ligt op de beperking die ervaren wordt maar op de mogelijkheden die iemand heeft. Aangegeven wordt dat men van nature gewend is om te kijken naar dingen die niet meer kunnen inplaats van naar dingen die nog wel kunnen.
Wat ook veel indruk maakt is dat wordt vertelt dat “het recht hebben op” niet meer bestaat. Bij het invullen van een hulpvraag wordt namelijk niet uitgegaan van de algemeen geldende rechten maar van iemands persoonlijke situatie. Dit is nieuw en zorgt voor verandering.
In onderstaande volgorde wordt de nieuwe situatie geschetst:
– Eigen mogelijkheden:
Waneer nu iemand hulp nodig heeft is het de bedoeling dat mensen voor dat ze aankloppen bij de gemeente gekeken hebben welke mogelijkheden zij zelf en hun sociale omgeving hebben, om de hulpvraag in te vullen.
– Algemene voorzieningen:
Wanneer op deze manier de hulpvraag niet ingevuld kan worden is het de bedoeling dat er eerst gekeken wordt of er gebruik gemaakt kan worden van een algemene voorziening. Een voorbeeld van een algemene voorziening is de boodschappen dienst die de plaatselijke supermarkt aanbiedt.
– Collectieve voorzieningen:
Wanneer de hulpvraag dan nog steeds bestaat kan er worden gekeken of er gebruik gemaakt kan worden van een collectieve voorziening. Een voorbeeld van een collectieve voorziening is het taxipasje voor de regiotaxi.
– Maatwerk voorziening:
Wanneer hierna de hulpvraag nog steeds bestaat komt men terecht bij de gemeente zij gaan door middel van een zo genoemd keukentafelgesprek samen met u in kaart brengen welke maatwerk voorziening er nodig is om u in uw hulpvraag te kunnen voorzien.
Al met al dus een hele verandering en ik kan mij voorstellen dat voor mensen die gewend waren om voor de aanvraag van hulp naar de gemeente te gaan de situatie als minder gemoedelijk ervaren wordt. Ik hoop wel dat doordat mensen hun eigen kracht meer gaan benutten mensen zelf actiever, vindingrijker en uiteindelijk langer een betekenisvol leven blijven behouden. Waarin uiteindelijk weer plaats zal zijn voor gemoedelijkheid, misschien in een andere vorm dan men gewend was.
Bij het omgaan met deze veranderde situatie kan een ergotherapeut veel voor u betekenen. Bij ergotherapie staat namelijk ook de kracht en niet de klacht voorop. Een ergotherapeut brengt uw mogelijkheden in kaart en helpt u om deze zo goed mogelijk te benutten. Laten we met elkaar hierbij aandacht houden voor gemoedelijkheid.
“Ik gun iedereen een gemoedelijk leven waarin u kunt wat u wilt”
Lisan Scharenborg
Ergotherapie Willen-Kunnen bedankt het Katholieke Ouderen Verbond (KOV) en de Stichting Welzijn en Hulp Sint Isidorushoeve voor het organiseren van deze middag. De gemeente Haaksbergen bedankt voor de duidelijke uitleg.